ΖΩΑ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΩΝ ΖΩΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΛΥΚΟΣ 

                         

Στη χώρα μας εμφανίζεται το είδος του γκρίζου λύκου με καφέ τρίχωμα και  γκρίζα ράχη στις ορεινές περιοχές της Κεντρικής και Βόρειας Ελλάδας.

Σωματικά χαρακτηριστικά

 Η διάρκεια ζωής του φτάνει τα 16 χρόνια. Το βάρος του ενήλικου ατόμου φτάνει ως 60 κιλά, το μήκος του φθάνει το 1 με 1,5 μέτρο και το ύψος του τα 90 εκατοστά. Η κατασκευή του λύκου, ψηλά πόδια, φαρδύ πέλμα του επιτρέπουν να περπατά με άνεση στο χιόνι. Καθημερινά διανύει μεγάλες αποστάσεις για να βρει την τροφή του και μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα 40-50 χιλιομέτρων. Το χρώμα του διαφέρει από εποχή σε εποχή. Το χειμώνα είναι γκρίζος στο πάνω μέρος και το καλοκαίρι κιτρινογκριζωπός. Επίσης έχει φουντωτή μακριά ουρά.Ο λύκος έχει εξελιχθεί ώστε να τρέφεται κυρίως με σάρκες. Το κρανίο του είναι μεγάλο σε σχέση με το σώμα του. Το ζώο διαθέτει συνολικά 42 δόντια με χαρακτηριστικούς τους μεγάλους κυνόδοντες. Το δάγκωμά του έχει απίστευτη δύναμη. Τα πέλματά του είναι στραμμένα προς τα έξω για να μπορεί να έχει καλύτερη ισορροπία και να βαδίζει στο χιόνι. Η όσφρηση είναι η ισχυρότερη αίσθηση του λύκου, καθώς μπορεί να εντοπίσει το θήραμά του σε απόσταση 3χμ. μόνο από τη μυρωδιά.

Διατροφή 

Ο λύκος είναι ζώο σαρκοφάγο και τρέφεται κυρίως με άγρια φυτοφάγα (ελάφι, ζαρκάδι, αγριογούρουνο, αγριόγιδο), διάφορα μικρά θηλαστικά, τρωκτικά και κτηνοτροφικά ζώα (πρόβατα, γίδια). Τρώει όμως και φρούτα όπως σταφύλια, μούρα και σύκα. Δεν έχει μόνιμη κατοικία και κινείται διαρκώς σε αναζήτηση περιοχών που του εξασφαλίζουν τροφή. Κυνηγά συνήθως τη νύχτα, ενώ την ημέρα κρύβεται σε υπόγειες στοές ή κοιλότητες βράχων. 

Στις μεσογειακές χώρες (συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας) ο λύκος λόγω έλλειψης άγριων ζώων αναγκάζεται να επιτεθεί και σε κοπάδια από γιδοπρόβατα και σπανιότερα σε βοοειδή. Σε περίπτωση που το κοπάδι δεν μπορεί να γλιτώσει τότε οι λύκοι σκοτώνουν μεγάλο αριθμό αιγοπροβάτων. Αυτή η αντίδραση θεωρείται φυσιολογική δεδομένου ότι τα ζώα προσπαθούν να εξασφαλίσουν τροφή για μελλοντική κατανάλωση.

Κοινωνική οργάνωση - Αγέλη

Κοινό χαρακτηριστικό όλων των πληθυσμών του λύκου είναι η κοινωνική οργάνωση σε μικρές ή μεγάλες ομάδες (τις αγέλες). Οι αγέλες που σχηματίζουν οι λύκοι στην Ελλάδα περιλαμβάνουν συνήθως 6 με 7 μέλη και σχεδόν ποτέ δεν υπερβαίνουν τα 13-15 άτομα. Αντίθετα στην Αλάσκα έχουν καταγραφεί και αγέλες 30 ατόμων.

Τα μέλη κάθε αγέλης επικοινωνούν μεταξύ τους με ήχους και σήματα. Σε κάθε αγέλη υπάρχει ένα κυρίαρχο αρσενικό που μαζί με ένα θηλυκό, αποτελούν το κυρίαρχο ζευγάρι της αγέλης. Το ζευγάρι μένει ενωμένο για όλη τη διάκεια της ζωής τους εκτός αν κάποιο άλλο αρσενικό νικήσει το κυρίαρχο και πάρει τη θέση του ή κάποιο μέλος του ζευγαριού πεθάνει. Το κυρίαρχο αρσενικό είναι ο αρχηγός στο κυνήγι. Είναι ακόμη υπεύθυνος για τον καθορισμό των ορίων της περιοχής, όπου κινείται η αγέλη, τα οποία δεν πρέπει να παραβιάζονται από άλλη.

Κίνδυνοι - Απειλές

Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία και το Δασικό Κώδικα, από το 1969 απαγορεύεται η σύλληψη και η κατοχή του λύκου από ιδιώτη. Ο σημαντικότερος παράγοντας που επιδρά αρνητικά στην επιβίωση του λύκου είναι οι ανθρωπογενείς δραστηριότητες:

1. Η ανθρώπινη παρουσία ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές, στέρησε από το λύκο τους φυσικούς του χώρους. Πολλά τεχνικά έργα, η διάνοιξη δασικών δρόμων, τα τουριστικά θέρετρα δεν έλαβαν υπόψη τους και την παρουσία του λύκου.

2. Η επέκταση των βοσκοτόπων εις βάρος των δασικών εκτάσεων, οδήγησε στην υποβάθμιση των βιοτόπων του λύκου και στη μείωση της τροφής του (ελάφι, ζαρκάδι, αγριογούρουνο). Το παράνομοκυνήγι και η λαθροθηρία εξαφάνισε σε κάποιες περιοχές τα θηράματα των λύκων και έτσι κάποιες αγέλες αναγκάζονται να αναζητήσουν τη τροφή τους σε σκουπιδότοπους. 

3. Η παράνομη θανάτωση λύκων από ορισμένους κτηνοτρόφους για την προστασία των κοπαδιών τους αποτελεί το σημαντικότερο κίνδυνο για την επιβίωση του είδους.

4. Παρατηρείται το φαινόμενο της παράνομης κατοχής λύκων από ιδιώτες, με τη δικαιολογία ότι χρειάζονται έναν "άγριο και δυνατό φύλακα".

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ " ΕΧΩ ΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΟΥΝΑ ΣΟΥ "

                                                    ( ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ )

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΪΡΑ :Τι τραβάνε οι φουκαράδες οι λύκοι των παραμυθιών λίγο πριν ακουστεί η φράση "και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα."....

                                        

                                        

                       

                                              

 ΚΑΦΕ ΑΡΚΟΥΔΑ

Στην Ελλάδα οι αρκούδες, που υπολογίζονται γύρω στις 250, ζουν στις πιο απόμερες

περιοχές των οροσειρών της Πίνδου και της Ροδόπης, σχηματίζοντας δύο μικρούς

πληθυσμούς, που δεν επικοινωνούν πλέον μεταξύ τους.

Η αρκούδα δεν έχει φυσικούς εχθρούς, κινδυνεύει μόνο από τον άνθρωπο

και τις παράνομες ή εντατικές δραστηριότητές του.

Περιγραφή: Έχει σωματώδη διάπλαση, τριγωνικό κεφάλι, κυκλικά αυτιά και μικρά μάτια.    Το τρίχωμα μίας ενήλικης αρκούδας παρουσιάζει όλες τις αποχρώσεις του καφέ, ανάλογα    με την ηλικία, το φύλο και το περιβάλλον στο οποίο ζει.

 Βιότοπος: Χαρακτηριστικά ενδιαιτήματα τα οποία προτιμά η καφέ αρκούδα είναι τα μικτά      δάση κωνοφόρων και φυλλοβόλων που βρίσκονται στην υψομετρική ζώνη μεταξύ 900 και  1700 μέτρων.

 Βιολογία: Η αρκούδα είναι το πιο μεγάλο χερσαίο θηλαστικό της Ευρώπης. Σε φυσιολογικές συνθήκες ζει περίπου 20 με 25 χρόνια.  Ζει σε ορεινές δασικές περιοχές και είναι ζώο παμφάγο (αν και ταξινομικά ανήκει στην τάξη των σαρκοφάγων) με ιδιαίτερη προτίμηση στις φυτικές τροφές και ιδιαίτερη αδυναμία στο μέλι. Αναπαράγεται από το 4ο-5ο έτος της ηλικίας της, ζευγαρώνει κάθε δύο ή τρία χρόνια, την περίοδο  από το Μάιο έως τον Ιούλιο και γεννά το χειμώνα, συνήθως τον Ιανουάριο, κατά τη διάρκεια του χειμέριου ύπνου από ένα έως δύο και σπανιότερα τρία μικρά, τα οποία γεννιούνται τυφλά και γυμνά ενώ ζυγίζουν μόλις 350-400 γραμμάρια. Τα πρώτα 2-3 χρόνια της ζωής τους είναι τα πιο σημαντικά γιατί κατά το διάστημα αυτό διδάσκονται από τη μητέρα-αρκούδα τον τρόπο επιβίωσης μέσα στο δάσος.

Απειλές:  Οι κυριότεροι κίνδυνοι για την αρκούδα είναι:

Ο φόνος από τον άνθρωπο

η καταστροφή και υποβάθμιση των βιοτόπων της (αλόγιστη και παράνομη υλοτομία, πυρκαγιές, αλόγιστη διάνοιξη δασικών δρόμων).

η διακοπή του χειμέριου ύπνου λόγω όχλησης. Ο χειμέριος ύπνος είναι μια διαδικασία συνεχής η οποία μάλιστα αν διακοπεί, δύσκολα ξαναρχίζει, γεγονός που δυσκολεύει την προσπάθεια επιβίωσης κατά τη δύσκολη λόγω έλλειψης τροφής, χειμερινή περίοδο. Επιπλέον, η επιβίωση των νεογνών επιτυγχάνεται μόνο αν η μητέρα δεν απομακρυνθεί από

 τη φωλιά.  

    

                                                                                                                                            

                                             

ΚΟΚΚΙΝΟ ΕΛΑΦΙ

Ζει και αναπαράγεται σε φυσικό περιβάλλον στον ορεινό όγκο της Πάρνηθας

Γενικά στην χώρα μας έχουν μείνει μόλις δύο μεγάλοι πληθυσμοί του είδους αυτού, ένας στην Ροδόπη και ο μεγαλύτερος βρίσκεται στην Πάρνηθα, όπου υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 500 άτομα. Η ονομασία κόκκινο οφείλεται στο καφε-κόκκινο χρώμα του τριχώματος και έχει δοθεί στο ελάφι αυτό, για να ξεχωρίζει από το άλλο είδος ελαφιού της Ελλάδας, το πλατώνι . Το κόκκινο ελάφι υπάρχει σε όλη την έκταση του Δρυμού. Τον χειμώνα κατεβαίνει σε περιοχές με μικρότερο υψόμετρο για αναζήτηση τροφής. Το φθινόπωρο, που είναι η περίοδος αναπαραγωγής του, οι φωνές των ενήλικων αρσενικών που καλούν τα θηλυκά, ακούγονται σε όλο το βουνό.Το θηλυκό ελάφι δεν έχει κέρατα και γεννάει την άνοιξη συνήθως ένα μικρό. Το νεαρό ελάφι φέρει άσπρες βούλες, οι οποίες χάνονται όσο μεγαλώνει. Τα αρσενικά μόνο έχουν κέρατα, που όταν βγαίνουν έχουν ένα βελούδινο περίβλημα, το οποίο προσπαθούν να αποβάλλουν τρίβοντας τα κέρατά τους στα δέντρα. Όταν τα κέρατα αναπτυχθούν τελείως, πέφτουν και βγαίνουν νέα κάθε χρόνο.

 

Το ελάφι είναι φυτοφάγο ζώο και τρέφεται κυρίως με πόες, νεαρά κλαδιά από θάμνους και δένδρα, καρπούς, φρούτα και μανιτάρια. Παραμένει κοντά σε πηγές και ρέματα και του αρέσουν πολύ οι λάσπες, στις οποίες κυλιέται για να αποβάλλει τα παράσιτα.Από την πρόσφατη πυρκαγιά βρέθηκαν απανθρακωμένα 18 ελάφια, αριθμός σχετικά μικρός σε σύγκριση με το συνολικό πληθυσμό τους. Η μεγαλύτερη ζημιά που έγινε εξαιτίας της πυρκαγιάς σε σχέση με την άγρια πανίδα είναι η καταστροφή σημαντικών βιοτόπων των μεγάλων κυρίως θηλαστικών (ελάφια, ζαρκάδια, αίγαγροι, κλπ.), με αποτέλεσμα την αναγκαστική μετακίνηση μέρους των πληθυσμών τους σε περιοχές λιγότερο ευνοϊκές για εύρεση τροφής, καταφυγίων και φυσικής ηρεμίας και ασφάλειας. Γίνεται προσπάθεια να απαγορευθεί το κυνήγι στις περιοχές αυτές.

          

    ΧΕΛΩΝΑ ΚΑΡΕΤΑ ΚΑΡΕΤΑ

                             

                                                 

Η χελώνα Caretta Caretta διακρίνεται από άλλες χελώνες από το μεγάλο κεφάλι της. Η χελώνα Caretta Caretta είναι η μεγαλύτερη με σκληρό κέλυφος χελώνα στον κόσμο, με μήκος περίπου 120 εκατοστά και ζυγίζει πάνω από 100 κιλά. Το εξωτερικό κέλυφος της είναι κοκκινωπό - καφετί στο χρώμα και στο κάτω μέρος του είναι κίτρινο. Οι χελώνες Caretta Caretta βρίσκονται στα νερά του Ιονίου και ειδικά στις παραλίες της Ζακύνθου ,αλλά και στην Κρήτη.

Οι θαλάσσιες χελώνες προσαρμόζονται στη ζωή του ωκεανού, με τα βελτιωμένα κελύφη και τα ισχυρά πτερύγια μπορούν να κολυμπήσουν εύκολα. Οι χελώνες τρώνε οστρακόδερμα, μαλάκια, μέδουσες και τσούχτρες. Δεν έχουν δόντια αλλά έχουν ισχυρά σαγόνια και μπορούν να συντρίψουν τα τρόφιμά τους. Θεωρείται ότι οι χελώνες μπορούν να ζήσουν και να γίνουν περίπου 60 ετών και φθάνουν στην αναπαραγωγική ωριμότητα 30 ετών, όπου τα θηλυκά επιστρέφουν στην παραλία όπου γεννήθηκαν να γεννήσουν τα αυγά τους (μόνο 1 1.000 χελώνες κατορθώνουν να φτάσουν στην αναπαραγωγική ηλικία). Είναι άγνωστο τι συμβαίνει στις χελώνες από όταν γεννιούνται μέχρι να επιστρέψουν στην παραλία που γεννήθηκαν για να τοποθετήσουν τα αυγά τους και αυτή η περίοδος είναι γνωστή ως «χαμένα έτη». Αυτό επίσης σημαίνει ότι πολύ λίγα είναι γνωστά για τις αρσενικές χελώνες (δεδομένου ότι δεν αφήνουν ποτέ τη θάλασσα) και είναι μόνο οι θηλυκές χελώνες αυτές που παρακολουθούνται για να συγκεντρωθούν πληροφορίες για τις διαδρομές μετανάστευσής τους.Οι χελώνες Caretta Caretta κάνουν τα μακρύτερα ταξίδια  μετανάστευσης από οποιεσδήποτε άλλες χελώνες της θάλασσας. Μπορούν να γεννήσουν μέχρι διακόσια αυγά και μπορούν να επαναλάβουν αυτήν την διαδικασία 15 ημέρες αργότερα - μέχρι τρεις ή τέσσερις φορές σε μια εποχή (Ιούνιο - Αύγουστο). Τα αυγά πρέπει να καλυφθούν στην άμμο για περίπου  δύο μήνες .Οι χελώνες εκκολάπτονται κανονικά στη νύχτα και είναι κρίσιμο η πορεία τους στη θάλασσα να είναι ελεύθερη από εμπόδια στην παραλία δεδομένου ότι οι χελώνες αποπροσανατολίζονται.

Καλύτεροι τρόποι για να βοηθήσετε στη σωτηρία της χελώνας :

Πάρτε στο σπίτι τα σκουπίδια σας - μην τα αφήσετε στην παραλία! Οι πλαστικές τσάντες, τα μπαλόνια και άλλα απορρίμματα μπορούν να μπερδέψουν τις χελώνες και να τα θεωρήσουν τρόφιμα και μόλις τα φάνε, να πάθουν ασφυξία ή να δηλητηριαστούν (όχι και ο καλύτερος τρόπος για να πεθάνει μια χελώνα).

Να είστε προσεκτικοί όταν τοποθετείτε τις ομπρέλες στην παραλία - ελέγξτε ότι δεν τις βάζετε σε μια φωλιά χελωνών και ότι τις βγάζετε τη νύχτα.

Χαλάστε τα κάστρα από άμμο που έχετε φτιάξει καθώς φεύγετε δεδομένου ότι μπορούν να αποδειχθούν ένα τεράστιο εμπόδιο στα μωρά των χελωνών που αγωνίζονται να βρουν τη θάλασσα. Απλά σκεφτείτε - να ρίχνεις τα κάστρα μπορεί να είναι τόσο διασκεδαστικό όσο και να τα φτιάχνεις!

Μην οδηγείτε ή παρκάρετε στην παραλία - αφού αυτό μπορεί να συντρίψει τις φωλιές και τις χελώνες. Επίσης σεβαστείτε ότι τα θαλάσσια σπορ είναι περιορισμένα σε πολλές παραλίες.

Μην πηγαίνετε στις παραλίες τη νύχτα, αφού η παρουσία σας και ο θόρυβος μπορεί να αναστατώσει τις χελώνες που μπορεί να σταματήσουν την προσπάθειά τους στη γέννηση των αυγών τους και να γυρίσουν πίσω στη θάλασσα .

Η χελωνίτσα Καρέτα Καρέτα και το παλιό Φολκσβάγκεν

Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Άρθρo Πρώτo

Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.

Άρθρο Δεύτερο

1. Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου.

2. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων.

3. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο.

Άρθρο Τρίτο

1. Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά.

2. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική πρέπει να γίνει στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου.

Άρθρο Τέταρτο

1. Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο (γη, θάλασσα, αέρας) και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους.

2. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου ακόμη κι αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη δικαιωμάτων αυτού.

Άρθρο Πέμπτο

1. Κάθε ζώο που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο δικαιούται να ζήσει με το ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του.

2. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη.

Άρθρο Έκτο

1. Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα.

2. Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.

Άρθρο Έβδομο

Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική.

Άρθρο Όγδοο

1. Οποιοσδήποτε πειραματισμός πάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός, κλπ. αντιτίθεται προς τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό.

2. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού πάνω στα ζώα από άλλες υπάρχουσες τεχνικές.

Άρθρο Ένατο

Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας.

Άρθρο Δέκατο

1. Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων.

2. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.

Άρθρο Ενδέκατο

Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή.

Άρθρο Δωδέκατο

1. Κάθε πράξη που προκαλεί θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί "γενοκτονία", έγκλημα απέναντι στο είδος.

2. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία.

Άρθρο Δέκατο Τρίτο

1. Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο.

2. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και το σινεμά, με θύματα ζώα πρέπει να απαγορευτεί και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται.

Άρθρο Δέκατο Τέταρτο

1. Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση.

2. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν από τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.

Διεθνής Ένωση Δικαιωμάτων των Ζώων - Παρίσι 1978

  ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΖΩΩΝ 


      

Γ’2  ΤΆΞΗ :   ΖΩΑ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Στα πλαίσια του μαθήματος της Ευέλικτης ζώνης (Μάρτιος – Μάιος)  έγινε διαθεματική  προσέγγιση των ζώων που κινδυνεύουν με εξαφάνιση στην Ελλάδα.

Σκοπός του προγράμματος ήταν να ευαισθητοποιηθούν οι μαθητές και να αποκτήσουν μια πιο υπεύθυνη στάση σε σχέση με την προστασία των ζώων  που απειλούνται με εξαφάνιση .

Αρχικά οι μαθητές παρακολουθήσαν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα«Το παράπονο των ζώων » και ενημερώθηκαν από το Βιωματικό Σχολείο για τα ζώα που κινδυνεύουν στον πλανήτη μας. Είδαν ενδιαφέροντα  βίντεο, συμμετείχαν ενεργά με θεατρικό και διαδραστικό παιχνίδι, έκαναν κατασκευές ζώων με διάφορα υλικά.

Στη συνέχεια επιλέχθηκαν τέσσερα ζώα ( κόκκινο ελάφι, καφέ αρκούδα, γκρίζος λύκος, χελώνα Καρέτα-Καρέτα ) και δημιουργήθηκαν  οι αντίστοιχες ομάδες εργασίας που ασχολήθηκαν με αυτά. Αναζήτησαν πληροφορίες και εικόνες από το διαδίκτυο, τις επεξεργάστηκαν και δημιούργησαν τις ταυτότητες των ζώων τους. Εντόπισαν στο γεωφυσικό χάρτη της τάξης  τις περιοχές που ζουν  και κόλλησαν τις εικόνες τους.

Στην  αίθουσα των υπολογιστών έφτιαξαν τους εννοιολογικούς χάρτες των ζώων τους και έκαναν όμορφες ζωγραφιές για αυτά. Τέλος δημιούργησαν ομαδοσυνεργατικά μια ωραία παρουσίαση  δίνοντας «φωνή» στα ζώα τους .

                                                                                                

ΑΦΙΣΑ : "ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ"

                                                                      

ΠΑΣΧΑ

ΠΑΣΧΑ

Πριν τη γιορτή του Πάσχα, έχουμε μία περίοδο νηστείας 50 ημερών. Η τελευταία εβδομάδα πριν από την Κυριακή του Πάσχα είναι η Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών.

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Πιο διαδεδομένο έθιμο για το Σάββατο του Λαζάρου είναι τα «κάλαντα του Λαζάρου». Τα κάλαντα ήταν αποκλειστικά σχεδόν γυναικεία υπόθεση με τις μικρές «Λαζαρίνες» να τραγουδούν και να αναγέλλουν τη χαρμόσυνη εορτή.Την παραμονή της γιορτής, οι Λαζαρίνες ξεχύνονταν στα χωράφια και μάζευαν λουλούδια με τα οποία στόλιζαν μικρά καλαθάκια. Φορώντας ειδικές στολές, γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το Λάζαρο και εισέπρατταν μικρό φιλοδώρημα, χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα.

Στην Ήπειρο μάλιστα, στις κτηνοτροφικές περιοχές, χτύπαγαν ταυτόχρονα και μεγαλοκούδουνα. 

«Πες μας Λάζαρε τι είδες εις τον Άδη που επήγες. Είδα φόβους, είδα τρόμους, είδα βάσανα και πόνους, δώστε μου λίγο νεράκι να ξεπλύνω το φαρμάκι, της καρδούλας μου το λέω και μοιρολογώ και κλαίω. Του χρόνου πάλι να ‘ρθουμε, με υγεία να σας βρούμε, και ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει, να ζήσει χρόνια εκατό και να τα ξεπεράσει.»

Για την ψυχή του Λάζαρου οι γυναίκες ζύμωναν ανήμερα το πρωί ειδικά κουλούρια, τους "λαζάρηδες", τα "λαζαρούδια" ή και "λαζαράκια". "Λάζαρο δεν πλάσεις, ψωμί δεν θα χορτάσεις" έλεγαν, μια και ο αναστημένος φίλος του Χριστού πίστευαν πως είχε παραγγείλει: "Όποιος ζυμώσει και δε με πλάσει, το φαρμάκι μου να πάρει..."

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΐΩΝ

Το πρωί της Κυριακής των Βαΐων, οι πιστοί πηγαίνουν στην εκκλησία για να πάρουν το σταυρό φτιαγμένο με βάγια (φύλλα φοινίκων) που το τοποθετούν στα εικονίσματα για να τους φυλάει όλο το χρόνο. Από την Κυριακή των Βαΐων και κάθε βράδυ καθ΄ όλη τη διάρκεια της Μ. Εβδομάδας, όλοι οι πιστοί μαζεύονται στις εκκλησίες για να παρακολουθήσουν με κατάνυξη τα Θεία Πάθη.

Αν και είναι ακόμα σαρακοστή, η εκκλησία την Κυριακή των Βαΐων επιτρέπει το ψάρι. Έτσι και το τραγούδι των παιδιών λέει:

"Βάγια, Βάγια των βαγιών,

τρώνε ψάρι και κολιό,

κι ως την άλλη Κυριακή

με το κόκκινο αυγό ! "

ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Η Μεγάλη Δευτέρα είναι αφιερωμένη στον Ιωσήφ τον πιο αγαπητό υιό του Ιακώβ τον οποίο πούλησαν τα αδέρφια του σε εμπόρους από την Αίγυπτο. Ο Ιωσήφ έχει μεγάλη σχέση με το Πάσχα γιατί αυτός έφερε τον Λαό του Ισραήλ στην Αίγυπτο οπού και έμειναν αιχμαλωτισμένοι μέχρι την εποχή που ο Μωυσής με την βοήθεια του Θεού τους πήρε από την Αίγυπτο για να τους φέρει στη Γη Χαναάν. Το εβραϊκό Πάσχα γιορτάζει το πέρασμα του Αγγέλου που στάλθηκε από τον Θεό για να θανάτωσει όλα τα πρωτότοκα παιδιά των Αιγυπτίων χωρίς να πειράξει τα παιδιά των Ισραηλιτών που είχαν σημαδέψει τις πόρτες των σπιτιών τους με αίμα αρνιού. Την ίδια ημέρα διαβάζεται στην εκκλησία και η παραβολή της καταραμένης συκιάς από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου. Την Μεγάλη Δευτέρα ξεκινούν πολλοί την νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας μέχρι να κοινωνήσουν το Μεγάλο Σάββατο .

Την Μεγάλη Τρίτη διαβάζονται η παραβολή των δέκα Παρθένων πού όταν άκουσαν το ιδού ο Νυμφίος έρχεται έτρεξαν να συναντήσουν τον Νυμφίο, όμως οι πέντε απο αυτές, οι Μωρές, είχαν αποκοιμηθεί και αργοπόρησαν να βάλουν λάδι στα φανάρια τους, έτσι τελικά δεν μπόρεσαν να πάνε στο Γάμο, το δίδαγμα αυτής της παραβολής είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να είναι πάντα έτοιμοι για την βασιλεία των ουρανών. Η παραβολή του πλούσιου άρχοντα και των τριών υπηρετών του και ο τρόπος που διαχειρίστηκαν τα χρήματα που τους άφησε διδάσκουν την αγαθοεργία που πρέπει να έχουν οι άνθρωποι. Το βράδυ ψάλεται το τροπάριο της Κασσιανής.

Την Μεγάλη Τετάρτη διαβάζεται το Μύρωμα του Ιησού από την αμαρτωλή, Ο Χριστός μιλάει ήδη για τον επερχόμενο θάνατο του λέγοντας στους μαθητές του ότι η γυναίκα τον μύρωσε για να τον προετοιμάσει για την ταφή του. Στη λειτουργία ψάλεται ο Ευχέλαιος.

Την Μεγάλη Πέμπτη το Θείο Δράμα προχωρεί προς την αποκορύφωση του, την ημέρα αυτή γίνεται ο Μυστικός Δείπνος όπου ο Ιησούς κοινωνεί τους μαθητές του δίνοντας τους από ένα κομμάτι ψωμί που συμβολίζει το σώμα του και κρασί που συμβολίζει το αίμα του. Από αυτήν την πρώτη κοινωνία των μαθητών ξεκινά το μυστήριο της Θείας κοινωνίας. Το ίδιο βράδυ ο Ιησούς γυρνώντας στους μαθητές τους λέει ότι κάποιος από αυτούς θα τον προδώσει, ο Ιούδας φεύγει για να ετοιμάσει την προδοσία του κι ο Ιησούς συλλαμβάνεται στον κήπο της Γεσθημανής όπου έχει πάει για να προσευχηθεί με τους μαθητές του. Το βράδυ ψέλνονται τα Δώδεκα Ευαγγέλια και στην εκκλησία περιφέρεται ο Σταυρός με τον Ιησού. 

Η Μεγάλη Παρασκευή, είναι ημέρα πένθους, ο λαός ζει με μεγάλη κατάνυξη το Θείο Δράμα. Δεν τρώνε γλυκά για την αγάπη του Χριστού που τον πότισαν ξύδι. Ταχινόσουπα, μαρούλι με ξύδι ή φακές με ξύδι είναι τα συνήθη φαγητά. Κανείς δεν πρέπει να πιάσει στα χέρια του σφυρί ή βελόνι, γιατί θεωρείται μεγάλη αμαρτία.

Οι κοπέλες στολίζουν τον Επιτάφιο με άνθη της άνοιξης: βιολέτες, μενεξέδες, τριαντάφυλλα, λεμονανθοί. Όλα τα λουλούδια πλέκονται σε στεφάνια και γιρλάντες και ο Επιτάφιος γίνεται όλος μια κορόνα από άνθη, ενώ ψέλνουν το μοιρολόγι της Παναγίας. Όλοι προσκυνάνε τον Επιτάφιο και οι γυναίκες και τα παιδιά, "για να τους πιάσει η χάρη", περνάνε από κάτω.

Το βράδυ γίνεται ο Εσπερινός και η περιφορά του Επιταφίου. Της πομπής προπορεύεται η μπάντα ή η χορωδία και παίζει πένθιμα εμβατήρια, ακολουθούν οι Ιεροψάλτες, ο κλήρος, οι μυροφόρες, τα εξαπτέρυγα, πρόσκοποι, και οι πιστοί που ψέλνουν καθ' όλη τη διάρκεια της λιτανείας. Σε όλη τη διαδρομή οι πιστοί ραίνουν τον επιτάφιο με λουλούδια και αρώματα, κρατώντας αναμμένα κεριά.

ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΕΘΙΜΑ

Αερόστατα στο Λεωνίδιο

Στην όμορφη κωμόπολη της Τσακωνιάς, η Λαμπρή γίνεται όνομα και πράγμα, αφού εδώ και έναν περίπου αιώνα, το βράδυ της Ανάστασης τηρείται το έθιμο των αερόστατων. Τα παιδιά των πέντε ενοριών συναγωνίζονται στις επιτυχείς «πτήσεις» των χρωματιστών φωτεινών αερόστατων, τα οποία ετοιμάζουν επί εβδομάδες πριν το Πάσχα. Για περίπου μισή ώρα μετά το «Χριστός Ανέστη», ο ουρανός αποκτά… έξτρα αστέρια, ενώ παράλληλα το ευαγγέλιο διαβάζεται και στην τσακώνικη διάλεκτο. 

Ρουκετοπόλεμος στο Βροντάδο

 Η Χίος κάθε χρόνο τέτοια εποχή τραβάει τα βλέμματα, χάρη στο έθιμο που αναβιώνει στο χωριό Βροντάδο και περιλαμβάνει την μάχη των ενοριών με ρουκέτες. Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, η συνήθεια ξεκίνησε επί Τουρκοκρατίας, όταν οι Χριστιανοί κάτοικοι ήθελαν να δείξουν στους Τούρκους πώς γιορτάζουν οι ορθόδοξοι την Ανάσταση. Ο Δήμος βέβαια πλέον έχει θέσει αυστηρούς κανόνες για την ασφάλεια των συμμετεχόντων στον ρουκετοπόλεμο, για να αποφευχθούν τα παρατράγουδα και οι τραυματισμοί που παρατηρήθηκαν πριν λίγα χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, το θέαμα στον μεταμεσονύκτιο ουρανό είναι μαγευτικό – άλλωστε οι ειδικοί «ρουκετοποιοί» του χωριού εργάζονται γι’ αυτό το υπερθέαμα καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς. 

Το κάψιμο του Ιούδα στην Θράκη

Στις Μέτρες της Θράκης, τη Μεγάλη Πέμπτη συνηθίζεται τα παιδιά να φτιάχνουν το ομοίωμα του Ιούδα, το οποίο περιφέρουν στα σπίτια, ζητώντας κλαδιά για να τον κάψουν την επομένη ημέρα στον Επιτάφιο. Τη Μεγάλη Παρασκευή η πομπή του Επιταφίου φτάνει στο τέλος της έξω από ένα παρεκκλήσι, όπου εκεί βρίσκεται έτοιμη η φωτιά για να καεί ο Ιούδας. Μόλις ο ιερέας ξεκινήσει να διαβάζει το σχετικό Ευαγγέλιο, ανάβουν τη φωτιά και ρίχνουν μέσα της το ομοίωμα, ενώ μόλις ολοκληρωθεί η καύση οι κάτοικοι συνηθίζουν να παίρνουν μια χούφτα από τη συγκεκριμένη στάχτη την οποία ρίχνουν στα μνήματα. 

Οι κερκυραϊκοί μπότηδες

Μπότηδες είναι τα κανάτια εκείνα με το λεπτό στόμιο, που, αν έχετε κάνει Πάσχα στην Κέρκυρα, σίγουρα θα έχετε δει να σκάνε στα πόδια σας το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Πρόκειται για το έθιμο της Πρώτης Ανάστασης, κατά το οποίο οι Κερκυραίοι γεμίζουν τους μπότηδες με νερό και τους πετούν από τα μπαλκόνια των καντουνιών. Λίγο νωρίτερα, στην εκκλησία της Παναγιάς των Ξένων έχει γίνει τεχνητός σεισμός, σαν αναφορά στον σεισμό που έγινε σύμφωνα με την Βίβλο στον τάφο του Ιησού, ενώ στην συνέχεια, οι κερκυραϊκές φιλαρμονικές κυκλοφορούν στην πόλη παίζοντας εύθυμα εμβατήρια.

.

Η αναπαράσταση των Παθών στην Πάρο

 Αν και η Πάρος αποτελεί από μόνη της ιδανικό προορισμό όλες τις εποχές του χρόνου, το Πάσχα ιδιαίτερα πραγματοποιείται στο νησί το μοναδικό έθιμο της αναπαράστασης των Παθών κατά την περιφορά του Επιταφίου στα ορεινά χωριά Μάρπησσα, Μάρμαρα, Πρόδρομο, Λεύκες και Άσπρο Χωριό. Καθώς ο Επιτάφιος περνά τα δρομάκια των νησιών κάνει συνολικά 15 στάσεις στις οποίες αναπαριστώνται ζωντανά εικόνες των Παθών του Χριστού. Παιδιά ντυμένα Ρωμαίοι στρατιώτες ή μαθητές του Χριστού ζωντανεύουν σκηνές από την είσοδο στα Ιεροσόλυμα, τον «Μυστικό Δείπνο», το μαρτύριο της Σταύρωσης κ.α., ενώ σε κάθε μία από αυτές τις στάσεις φωτίζεται εντυπωσιακά και ένα σημείο του βουνού. Το βράδυ του Σαββάτου το έθιμο κορυφώνεται με την αναπαράσταση της Ανάστασης μέσα σε μία εκθαμβωτική ατμόσφαιρα χιλιάδων κεριών και αμέτρητων πυροτεχνημάτων που φωτίζουν μαγευτικά τον ουρανό του Αιγαίου.

ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ

ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΚΑΡΤΕΣ

 ΚΙΝΟΥΜΕΝΕΣ ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ